Γράφει ο Γιάννης Αλεξ. Ρωμανίδης  

       O  ΧΡΟΝΟΣ… το έτος… ο ενιαυτός των αρχαίων … Με την προτεραίαν και την επιούσαν και την μεσημβρίαν ημέραν… Ο αέναος αυτόπτης μάρτυρας απασών των συμβαινόντων… Αυτός που ανοίγει και κλείνει τις πληγές μας…Ο θεράπων…Ο τραγουδισμένος από τη λυρική Σαπφώ, τον Όμηρο και όχι μόνο…Κατά χειμώνες και θέρη τον κατονόμαζε ο ρεαλιστής μας Θουκυδίδης.
         Ιδού πως τον αποτύπωσαν  κάποιοι συγγραφείς δικοί μας και μη:
 -Γλύπτης των ανθρώπων παράφορος είναι ο χρόνος (Οδυσ. Ελύτης )

-Ο Χρόνος ούτε χωρά ούτε μετριέται από ένα ρολόι. Ένα ρολόι απλώς βοηθάει τη μνήμη να τρέχει μέσα στο χρόνο. -Οι περιστάσεις γέννησαν φριχτά σχέδια. (Ν. Θέμελης).      

  -Η στιγμή όπως και η σταγόνα είναι ύπουλες, κάνουν το έργο τους αθόρυβα. Η πρώτη σου φέρνει απροσδόκητα κάποιο τέλος. Η δεύτερη κάποια πλημμύρα. (Τάσος Αθανασιάδης).

 -Ο χρόνος ο παρελθόν δεν αναιρείται και ούτε καταργείται από καιρούς βέβηλους.( Όλγα Λαμπαδαρίδου-Πόθου).   

- Όσοι αγαπούν τη ζωή κάνουν σύμμαχο το χρόνο. (Νεόφυτος)  

            -Τι θα δει αυτός ο ήλιος που θα ανατείλει!
- Πίσω από το χρόνο έρχεται ο χρόνος. Μόνο και μόνο επειδή είναι φύσει απαισιόδοξος και έχει την τάση να προλέγει το χειρότερο.
  - Ο χρόνος δεν είναι κορδόνι που μετριέται από κόμπο σε κόμπο, ο χρόνος είναι μια λοξή και κυματιστή επιφάνεια που μόνο η μνήμη μπορεί να κινήσει και να την προσεγγίσει.                  
-  Ξημέρωμα: Ο χρόνος που είχε αρκεστεί να περιμένει υπομονετικά ώσπου να κουραστούν οι δυνάμεις της νύχτας, ετοίμαζε το έδαφος για να έρθει το πρωινό στον κόσμο. Ήταν η ώρα που το λυκαυγές καλύπτει με σταχτί τα χρώματα του κόσμου. (Ζοσέ Σαμαράγκου)

-  Ο χρόνος αν συγκριθεί με το μέγεθος ενός ονείρου, δυνατού και ασύλληπτου, είναι σα να μην υπάρχει. (Ίβο Άντριτς):
   -
   -Μια ώρα απραξίας είναι πιο κουραστική από ένα χρόνο γεμάτο δουλειά.
  - Η μαγεία του ημερολογίου είναι να μας υπενθυμίσει και να ζωντανέψει τις μνήμες μας, αλλά δε μας επιστρέφει τίποτα.(Τι σημασία έχει η ημερομηνία;)  -Την ώρα τη δείχνει καμιά φορά η ίδια η διαίσθησή μας (Nαγκίπ Μαχφούζ):

-Ο ασεβής χρόνος είναι ενάντια σ’ όποιον θελήσει να του αφαιρέσει τη λεία.  (Γκράτσια Ντελέντα)
- Περνούν πάλι οι ώρες μεγάλες σα βουνά. Βάρβαρες στιγμές. (Μ.Λουντέμης Μακρόνησος)
Και αξίζει να κλείσομε λόγω  χώρου με τον Πωλ Νυζάν :
- Η ηλικία συσσωρεύεται, εναποθέτει σ’ όλες τις γωνιές του κορμιού και της μνήμης το απόσταγμά της και το δηλητήριό της. Τα χρόνια προστίθενται το ένα πάνω στο άλλο και η αύξηση αυτού του συνόλου γίνεται παράμερα, μέσα στη σιωπή. Οι άνθρωποι πιστεύουν πως έχουν όλα αυτά τα χρόνια την ελαφράδα της νιότης και οι ελπίδες ξετυλίγονται μπροστά τους χωρίς να λιγοστεύουν, χωρίς να λιώνουν. Αντικρύζουν το μέλλον τους, που σχηματίζει ένα μικρό σωρό πάντα άθικτο και ξαφνικά το σύνολο των ετών αστράφτει μπροστά στα μάτια τους. Διαδηλώνει την παρουσία του χωρίς προειδοποίηση.
 - Ο χρόνος άλλοτε αγαπημένος μας κι άλλοτε μισητός μας, απέθαντος σαν τις ιδέες, συμπορεύεται με τους αιώνες και με τους θνητούς στο διηνεκές… Καλή και παραγωγική χρονιά στους αναγνώστες του ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ.