Γράφει ο Γιάννης Αλεξ. Ρωμανίδης
    
 Σημαδιακές εκδηλώσεις τιμής  του Συνδέσμου Φιλολόγων Σερρών  

«Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»(=χρήσιμο να εξασφαλίζεται η ακριβής έννοια των λέξεων) μας συμβουλεύουν οι αρχαίοι μας  και μεις υπενθυμίζομε το  «Μούσαις Χάρισι θύε» κεντρισμένοι από το Σύνδεσμο Φιλολόγων Σερρών.  Με δύο εκδηλώσεις του  τίμησε τους ηγεμονεύοντες των γραμμάτων μας  «τον ταξιδευτή Ν. Καζαντζάκη» πρώτα και τον εθνικό διηγηματογράφο μας «Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη» πρόσφατα. Αγανακτεί η ψυχή για τον άδικο αφορισμό του Ν. Καζαντζάκη, που γλίτωσε τον ελληνισμό του Κυβερνείου Κάρς (200.000 περίπου λαό) από το τούρκικο λεπίδι και την ταλαιπωρία. Ξανοίγεται η ψυχή σαν ξέρει πως θ’ ακούσει για τον αγνό και αμόλυντο της λογοτεχνίας μας Παπαδιαμάντη. «Ποιητής δεν είναι μόνο εκείνος που γράφει ποίημα, μα εκείνος που κάνει την ίδια τη ζωή ποίημα. Τον λένε ποιητή για την ανυστερόβουλη, τη σπάταλη αγάπη του για τον άνθρωπο» (Διδώ Σωτηρίου).  Διηγηματογράφος και ο μεγαλύτερος ποιητής μας, όπως αποκαλεί τον Παπαδιαμάντη ο Μιλτ. Μαλακάσης, επειδή κατόρθωσε να δώσει υποβολή στον πεζό λόγο. «Χάος μας χωρίζει εμάς τους ποιητάς από τον Παπαδιαμάντη».
   Η τέχνη και η λογοτεχνία είναι η μόνη διέξοδος στην αδιέξοδη κρίση. Με το αίδιο και αείζωο φως τους λειτουργούν ως αντίποδας στην μικροκοματική κατάντια και υποκουλτούρα μας. Τα πιο σημαντικά έργα και αξιοσημείωτα γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας έχουν αρχίσει αποκλειστικά με ένα λόγο. Ένας μεγάλος λόγος περιέχει ελπίδα, δύναμη και αλήθεια. Διασχίζομε το φως της ζωής μας στο φως κάποιων λόγων. «Ο κόσμος της σκέψης είναι ο αληθηνινός, ο πιο φωτεινός, που με τη λαμπερή του φύση φωτίζει τις καρδιές μας και σκεπάζει τα ψεύτικα χρώματα του επιπόλαιου υλικού κόσμου. Ένας κόσμος ανώτερος από κάθε γόητρο, τους τίτλους και τις άλλες μορφές μεγαλοπρέπειας. Ένας κόσμος που ξεδιαλύνει τις γραμμές και τα σχήματα, αλλάο ίδιος είναι ακαθόριστος» (Ναγκίπ Μαχφούζ) Η μόνη διέξοδος  από την  ασχήμια της κρίσης των αξιών. Μόνο με παρόμοιες εκδηλώσεις ανοίγομε φτερά για μια ορθολογική θεώρηση του πολιτισμού. Οι εκδηλώσεις αυτές σαρκώνουν το γόνιμο και το θετικό, το ποιοτικό και το παραγωγικό, όχι το ευτελές. Σμιλεύουν το σεβασμό στους γίγαντες των γραμμάτων μας. Μεταγγίζουν πνευματικότητα, γαλήνη, συναισθηματική ευεξία. Κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας για την ανάγνωση των έργων τους.Τιμή στους δημιουργούς μας.  
   Εκδηλώσεις νοτισμένες από το μόχθο των συναδέλφων. Ποιοτική παρουσία  υψηλή, πάνω από το χρόνο. Συνεπίκουρη της τέχνης η τεχνολογία παράλληλος βίος εικόνας, γάργαρης απαγγελίας, μουσικής υπόκρουσης και θεατρικής αναπαράστασης. Ζωντανή παράσταση και αναπαράσταση . Αισιόδοξη  η συμμετοχή των μαθητών και ελπιδοφόρα, δε χάνεται ο πολιτισμός μας.  Η αίθουσα της Δ.Κ.Β.Σ. κατάμεστη να υποδέχεται την προσπάθεια, το κοινό τους ανθρώπους των γραμμάτων και το αποτέλεσμα.. κόσμημα της πόλης μας και του πολιτισμού μας
    Ο Σ Φ. Είναι μια εστία πολιτισμού ανάμεσα στις πολλές της πόλης μας. Το επίπεδο των εκδηλώσεών του προοιωνίζει ευοίωνο το μέλλον των γραμμάτων μας. Υποσκελίζει την ανευθυνότητα που καταλογίζεται στους εκπαιδευτικούς. Μας απαγκιστρώνει από την απαξίωση και την υποκουλτούρα. Πνευματικός φάρος της εκπαίδευσης.  Σκαλίζει τη χόβολη ώστε να φλογίσει την αγνή συνύπαρξη των συνελλήνων και των λαών. Μας οδηγεί σε σφαίρες ποιότητας. Δίνει νόημα και περιεχόμενο στην επιστήμη και στις επιστήμες. Κέντρισμα της δια βίου μάθησης. Διάκριση ανάμεσα στην εργασία και τη ραθυμία, το κοντόφθαλμο και το ευφάνταστο, στο ορθό και το παράλογο. Το επάγγελμα του αληθινού δάσκαλου δεν έχει πολιτική λάμψη, γιατί υπηρετεί τη γνώση την ανεκτίμητη.  
 Ολάκερος ο έπαινος του ανήκει και είναι λιγοστός μπρος στη μετριοφροσύνη του Δ.Σ.
Όπου και να σας βρίσκει το κακό,
Αδελφοί, όπου και να σας θολώνει
Ο νους, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
Και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (Οδυσσέας Ελύτης).