Μέσα στο 2014 έρχονται να προστεθούν φόροι ύψους 45,7 δισ. ευρώ που ως συνήθως στη συντριπτική τους πλειοψηφία βαραίνουν τα λαϊκά στρώματα. Από το σύνολο των φορολογικών εσόδων της επόμενης χρονιάς, τα 42 δισ. ευρώ θα προέλθουν από μισθωτούς, από συνταξιούχους, από μικρομεσαία στρώματα και από την έμμεση φορολογία.

Από τα Νομικά Πρόσωπα, δηλαδή από τις πολυεθνικές, τα μονοπώλια και από τις μεγάλες επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα, το ποσό που έχει προϋπολογιστεί να εισπραχτεί με τη μορφή φόρων δεν ξεπερνά τα 3,7 δισ. ευρώ… Αυτό στη γλώσσα του κ.Στουρνάρα και όλων των προκατόχων του λέγεται «φορολογική δικαιοσύνη» απέναντι σε ένα λαό που «υποφορολογείται»!
Το ερώτημα τίθεται και ξανατίθεται: Πού έχουν πάει αυτά τα λεφτά;

το Φλεβάρη του 2010, όταν τα επιτόκια του ελληνικού δανεισµού είχαν εκτοξευτεί στη στρατόσφαιρα, ο Άµιτ Σαρκάρ, επικεφαλής µεγάλου αµερικανικού επενδυτικού οµίλου, έκανε µια δήλωση αποκαλυπτική του τρόπου µε τον οποίο αντιµετωπίζουν οι περίφηµες αγορές τον ελληνικό λαό, σε συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις: «Η δουλειά µας», είχε πει ο κύριος, «είναι να βγάζουµε λεφτά, όχι να σκεφτόµαστε τι θα συµβεί στους Έλληνες πολίτες. ∆εν υπάρχει εξάλλου νόµος που να απαγορεύει να εκµεταλλευτείς τον µαλάκα» (περιοδικό «Marianne», 20.2.2010).