«Όσο διάστημα η κρίση βρισκόταν σε εξέλιξη, τα κόμματα δεν είχαν συνειδητοποιήσει, ότι πηγαίναμε να πείσουμε κατ΄ ευθείαν στην άβυσο. Μετά την επιστροφή από τις Κάννες του κ. Παπανδρέου, τραυματισμένου σοβαρότατα, τότε όλοι είδαν, ότι κρεμόμαστε από μια τρίχα στον γκρεμό. Τρόμαξαν, άφησαν κατά μέρος τα εσωκομματικά τους κι έκαναν την κυβέρνηση Παπαδήμου.

Δεν πέρασαν, όμως, μερικές ημέρες, αφ’ ότου επιβεβαιώθηκε η εξασφάλιση της 6η δόσης κι άρχισαν τα κόμματα τον ίδιο το χαβά τους, να αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση, που στηρίζουν και να παίζουν το παιχνίδι των εκλογών. Σου λένε: «Όσο ο Παπαδήμος ασχολείται για την ομαλή εξέλιξη των συζητήσεων με τους τραπεζίτες στο κούρεμα και την αποκατάσταση του τρωθέντος γοήτρου της χώρας με τους Ευρωπαίους, οι τελευταίοι μικρή σημασία θα δώσουν, για όσα γίνονται στα εσωκομματικά μας. Εύχομαι δε, μια ισόρροπη κατάσταση, να μείνει σταθερή, για να διευθετηθούν οι κομματικές διεργασίες, βάρδα μην γίνει καμιά στραβή και ξαναχαθεί η προσωρινή έστω ηρεμία της χώρας, οπότε μπορεί να βρεθούμε σε μοίρα χειρότερη της πρώτης.

Οι δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ γοητευμένοι απ’ την άσκηση της εξουσίας, πήραν τα όπλα τους κι έβαλαν εναντίον Παπανδρέου, ν’ ανοίξει τις διαδικασίες για την ανάδειξη νέας ηγεσίας και την ανασυγκρότηση του κόμματος με νέες ιδέες και νέα πρόσωπα. Πρόθεσή τους είναι ό,τι συμβεί να γίνει πριν αρχίσει η εκλογική μάχη, για να βαδίσουν συντεταγμένοι στις εκλογές και πάντως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων. Αυτές οι διαδικασίες, λένε, να είναι ολιγοήμερες απαλλαγμένες από περιττές δαπάνες και πομπώδεις περιοδείες, που προκαλούν τους πενόμενους πολίτες, με κατανοητά προγράμματα και δίχως ψέματα. Πολλοί απ’ αυτούς ευνοούν διαμόρφωση προϋποθέσεων προς οικιοθελή έξοδο του Παπανδρέου, καλλιεργώντας το ενδιαφέρον του για ένα Ευρωπαϊκό αξίωμα. Αφήνουν δε σκοπίμως να διαρρεύσει, ότι η μη αποχώρησή του «ησύχως» εγκυμονεί κινδύνους για την διάσπαση του κόμματος και αυτό το κάνουν, όσοι δεν έχουν να χάσουν και πολλά, όταν βλέπουν τα ποσοστά να πέφτουν.

Στον ίδιο καμβά κινούνται και οι πρωτοκλασάτοι στα εσωτερικά της Ν.Δ., οι οποίοι φαίνεται, πως δεν έχουν κατανοήσει το νόημα της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση Παπαδήμου και δεν θέλουν να το αντιμετωπίσουν και να το ξεπεράσουν με αίσθημα ευθύνης. Πιστεύουν, ότι δεν συγκυβερνούν, αλλά συμμετέχουν, λόγω εκτάκτων αναγκών και λένε πως θα είναι συνεπείς μόνο σ’ εκείνα, που έχουν συμφωνήσει να κάνουν, επιμένοντας για εκλογές ανάλογα με τον χρόνο τακτοποιήσεως του κουρέματος. Και τα δύο κόμματα δείχνουν, να έχουν παρανοήσει τους ρόλους τους, θέλοντας να λύσουν τα εσωκομματικά τους υπό τας σημερινάς συνθήκας. Δεν φαίνεται να συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις αυτής της κυβέρνησης απολύτως και είναι απαράδεκτο να την αντιπολιτεύονται την στιγμή, που την στηρίζουν.

Το βέβαιον είναι, ότι απ’ αυτή την συμπεριφορά των μελλοντικών ηγετίσκων το λαϊκό αίσθημα φορτίζεται αρνητικά και είναι διάχυτη η εντύπωση, ότι τα κόμματα δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν, όχι μόνο τη διάσωση της χώρας απ’ την ύφεση, αλλά ούτε ν’ αντιμετωπίσουν τα συσσωρευμένα προβλήματα, που ξεφυτρώνουν το ένα πάνω στο άλλο στο εσωτερικό τους. Η μεγάλη αμφιβολία προέρχεται απ’ το ότι οι πάντες ομιλούν περί συλλογικής προσπάθειας προσέγγισης στις δυσκολίες της νέας κατάστασης, ενώ στην πραγματικότητα οι άνθρωποι, που θάπρεπε να ηγούνται αυτής της προσπάθειας κατατρέχονται σ’ έναν εργώδη αγώνα προσωπικού βολέματος.

Πάμε προς «ιδιωτικοποίηση» και της πολιτικής; Μπορεί! Το διαπιστώνει κανείς παρακολουθώντας τις κινήσεις των κομματικών ομάδων και των αρχηγίσκων τους, όπου η έλλειψη συλλογικότητος παρακάμπτει υπογείως το σύνολο σχεδόν των μηχανισμών των κομμάτων. Οι περισσότεροι στις ομιλίες τους επενδύουν στο ατομικό τους όραμα, φροντίζοντας να κρατούν αποστάσεις από μια πιθανή ήττα αντί να αναζητούν τους όρους και τις προϋποθέσεις για ομαδική αντιμετώπιση των προβλημάτων του τόπου!