ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πριν 180 χρόνια Η δολοφονία του Καποδίστρια

Η δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας πριν από 189 χρόνια ακριβώς υπήρξε καθοριστικό γεγονός για τις κατοπινές εξελίξεις και την πορεία του Έθνους μέχρι σήμερα. Αν δεν είχε δολοφονηθεί ο άνθρωπος που προχωρούσε μεθοδικά στην οργάνωση του Ελληνικού κράτους απ’ το μηδέν που είχε παραλάβει και δήλωσε απ’ την αρχή ότι του ήταν αδιανόητο να πάρει μισθό για την υπηρεσία προς την πατρίδα σήμερα η Ελλάδα θα ήταν ένα απ’ το πιο ισχυρά και σύγχρονα κράτη της Ευρώπης. Αλλά ας δούμε πως περιγράφει η «Γενική Εφημερίς» μέσα σε πένθιμο πλαίσιο την στυγερή δολοφονία:

Η δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας πριν από 189 χρόνια ακριβώς υπήρξε καθοριστικό γεγονός για τις κατοπινές εξελίξεις και την πορεία του Έθνους μέχρι σήμερα. Αν δεν είχε δολοφονηθεί ο άνθρωπος που προχωρούσε μεθοδικά στην οργάνωση του Ελληνικού κράτους απ’ το μηδέν που είχε παραλάβει και δήλωσε απ’ την αρχή ότι του ήταν αδιανόητο να πάρει μισθό για την υπηρεσία προς την πατρίδα σήμερα η Ελλάδα θα ήταν ένα απ’ το πιο ισχυρά και σύγχρονα κράτη της Ευρώπης. Αλλά ας δούμε πως περιγράφει η «Γενική Εφημερίς» μέσα σε πένθιμο πλαίσιο την στυγερή δολοφονία:

Η δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας πριν από 189 χρόνια ακριβώς υπήρξε καθοριστικό γεγονός για τις κατοπινές εξελίξεις και την πορεία του Έθνους μέχρι σήμερα.

Αν δεν είχε δολοφονηθεί ο άνθρωπος που προχωρούσε μεθοδικά στην οργάνωση του Ελληνικού κράτους απ’ το μηδέν που είχε παραλάβει και δήλωσε απ’ την αρχή ότι του ήταν αδιανόητο να πάρει μισθό για την υπηρεσία προς την πατρίδα σήμερα η Ελλάδα θα ήταν ένα απ’ το πιο ισχυρά και σύγχρονα κράτη της Ευρώπης. Αλλά ας δούμε πως περιγράφει η «Γενική Εφημερίς» μέσα σε πένθιμο πλαίσιο την στυγερή δολοφονία:

30-9-1831(Από το βιβλίο του ιστορικού Τ. Βουρνά) Τρομερόν και φρικτόν άκουσμα! Μέγα και ανήκουστον δυστύχημα κατέλαβε την Ελλάδα! Άνδρες αιμάτων κατέβαψαν τας ανοσίους χείρας των εις το αίμα του Πατρός της Πατρίδος.

Το πρωί της παρελθούσης Κυριακής, 27 του λήγοντος μηνός, ενώ η αείμνηστος Αυτού Εξοχότης εισήρχετο κατά το σύνηθες εις τον ενταύθα ναόν του Αγίου Σπυρίδωνος, δια να προσφέρει την πνευματικήν λατρείαν εις τον Ύψιστον εν μέσω του λαού, εις τον οποίον η παρουσία του ενέπνεε την φιλοστοργωτάτην παρηγορίαν, και η ευσέβειά του, το παράδειγμα της ακροτάτης των αρετών, δύο αλιτήριοι, ο Κωνσταντίνος και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλαι, τον αφήρεσαν την ζωήν, και αφήρεσαν εκ μέσου του έθνους τον αγαπητόν αρχηγόν του. Οποία εκπληκτική λύπη και αδημονία κατεκυρίευσεν ευθύς όλους! Ποίοι κοπετοί και θρήνοι ανδρών, γυναικών και παίδων συνώδευσαν το λείψανον της αοιδίμου Α.Ε. εις το παλάτιον! Ο λαός ιδών έμπροσθέν του πραχθείσαν την μεγίστην ανασιουργίαν, εκινήθη εις τοσαύτην αγανάκτησιν, ώστε ο μεν πρώτος των εθνοκαταράτων τούτων πατροκτόνων έλαβεν ευθύς τα επίχειρα του τρομερού εγκλήματός των, ο έτερος δεν ήθελεν διαφύγει και αυτός την κοινήν οργήν, αν δεν έφθανε να καταφύγη εις τον οίκον του Κυρίου Αντιπρέσβεως της Γαλλίας, όστις τον παρέδωκεν ύστερον κατά ζήτησιν της Γερουσίας, δια να υποβληθή εις την αυστηρότητα της εθνικής δικαιοσύνης. Η πικρά αύτη είδησις διεδόθη εν ακαρεί εις όλην την πόλιν δια των κοινών γόων και αναστεναγμών.

Στις πολύ κρίσιμες στιγμές που περνάει η χώρα πρέπει γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του Έθνους να μας προβληματίζουν για να αποφεύγονται όσο είναι δυνατό επανάληψη σφαλμάτων και εγκλημάτων όπως το παραπάνω πρωταρχικό στην αρχή της ελεύθερης ζωής της πατρίδας μετά την επανάσταση του 1821.

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΑΚΟΥΡΙΔΗ