Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης αναδείχθηκαν άγνωστες πτυχές της ελληνικής επανάστασης στον, υπόδουλο τότε, ελληνικό βορρά, καθώς και επαναστατικές ενέργειες, οι οποίες έδωσαν το χρόνο να αναπτυχθεί και να εδραιωθεί η επανάσταση στην Πελοπόννησο και στη Στερεά Ελλάδα.

 

ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

 

«Στις 17 Μαΐου του 1821 κηρύχτηκε η επανάσταση στη Μακεδονία και ο Εμμανουήλ Παππάς, εύπορος έμπορος από την περιοχή των Σερρών, ήταν ο αρχηγός και υπερασπιστής της» ανέφερε η καθηγήτρια Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, συγγραφέας, Ευαγγελία Δαμουλή – Φϊλια και συνέχισε : «Έθεσε ως έδρα του στο ‘Αγιο Όρος και ξεκίνησε, ενώ παράλληλα εξεγέρθηκαν και τα περισσότερα μοναστήρια».

 

Όπως ανέφερε η κ. Δαμουλή σε σύντομο χρονικό διάστημα καταλήφθηκαν αρκετά χωριά στη Χαλκιδική, τα Μαντεμοχώρια και η Ιερισσώ. Εξεγερμένοι καλόγεροι, προετοιμασμένοι από τον Ε. Παππά, άλλοι προτίμησαν να βγουν στην Κασσάνδρα, όπως κι ο Εμμανουήλ Παππάς και άλλοι βγήκαν και στη Θεσσαλονίκη με πλοίο. Οι Τούρκοι τους περίμεναν στο πεδίο του Λαγκαδά με δέκα χιλιάδες άνδρες και τους νίκησαν. Εκεί θανατώθηκε ο γενναίος καλόγερος καπετάν Ευθύμιος του Αγίου Όρους. «Τελικά μπήκαν στο ‘Αγιον Όρος περί τις ογδόντα χιλιάδες ψυχές, έλληνες και τούρκοι και κατανάλωσαν τις προμήθειες των μοναχών» ανέφερε η κ. Δαμουλή.

 

«Ο Εμμανουήλ Παππάς έγραψε στο Δημήτριο Υψηλάντη, που τον διόρισε αρχηγό στο ‘Αγιο Όρος στη Χαλκιδική και στη Θεσσαλονίκη» συνέχισε η κ. Δαμουλή και πρόσθεσε: «Στις 30 Οκτωβρίου 1821 ο Παππάς μόλις και μετά βίας διέφυγε στο Όρος. Το Δεκέμβριο του 1821 οι αγιορείτες δήλωσαν υποταγή. Υπεγράφη σχετική συνθήκη στον ‘Αγιο Μάμα Χαλκιδικής. Δεν τηρήθηκαν όμως τα γραφέντα και συμφωνηθέντα και έτσι, στις αρχές του 1822, το ‘Αγιο Όρος κατελήφθη ολόκληρο στρατιωτικώς. Τα όσα υπέστησαν οι αγιορείτες τα επόμενα χρόνια, είναι πέραν πάσης περιγραφής, καθώς όλος ο στρατός ήταν εξολοκλήρου μισθοδοτούμενος και τρεφόμενος από αυτούς» ανέφερε η κ. Δαμουλή.