Χαρισματική και εμβληματική προσωπικότητα ο Δεληβοριάς, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937, σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών, μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία και Γερμανία, υπηρέτησε κάποιο διάστημα ως αρχαιολόγος, εξελέγη καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών το 1992 και το 2016 εξελέγη Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Στην διεύθυνση του Μουσείου Μπενάκη, που απετέλεσε σκοπό και έργο ζωής, παρέμεινε σαράντα και πλέον συναπτά έτη (1973-2015), δίδοντας σ’ αυτό μια νέα μορφή και λειτουργικότητα, επιτυγχάνοντας τήν, ύστερα από μια δεκαετία αγώνες, επαύξηση των χώρων και επανατοποθέτηση του συνεχώς αυξανομένου συλλεκτικού υλικού.  Το πάθος, ο ενθουσιασμός, η κοινωνικότητα και η ακεραιότητά του ήταν στοιχεία που καλλιέργησαν στην χώρα μας τη διάθεση της δωρεάς και της χορηγίας.

Επιτεύγματά του ήταν και η δημιουργία του «Μουσείου της γενιάς του ‘30» στην οδό Πειραιώς, και του «Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης», με πυρήνα και αυτό τις συλλογές του Αντώνη Μπενάκη, ένα από τα πληρέστερα στο είδος του διεθνώς, καθώς και το Μουσείο Παιχνιδιών στο Φάληρο.

Ο Δεληβορριάς είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, που καλύπτει θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, Ιστορίας της Τέχνης, Μουσειολογίας και Παραδοσιακού Πολιτισμού, με πλούσια επίσης συμμετοχή σε συνέδρια της ημεδαπής και αλλοδαπής, τετιμημένος από την χώρα μας (Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος, αργυρό μετάλλιο Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτωρ Πανεπιστημίων ανά την χώρα) και από χώρες του εξωτερικού (Γαλλία, Ιταλία).

Η πάνδημη κήδευσή του στο Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών δημοσία δαπάνη, έκφραση μεγίστης τιμής της Πολιτείας κατά αρχαιοελληνικό έθος, με την παρουσία μάλιστα του Ανωτάτου Άρχοντος της χώρας, δείχνει εύγλωττα την ολούθεν αναγνώριση και καταξίωση της ζωής και του έργου του τονίζοντας συνάμα το δυσαναπλήρωτο κενό από την απώλειάν του.

ΔρΓεώργ. Ν. Αικατερινίδης