ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αγαπητέ κύριε Πάγκαλε..-Αρθρο του Αλ. Χρ . Σαμαρά

Αγαπητέ κύριε Πάγκαλε, η αιγυπτιακή μου ταπεινότης είναι της άποψης πως ο δημόσιος λόγος οφείλει να έχει ένα ηθικό έρμα, να είναι εύηχος, ειλικρινής, υπεύθυνος, κατατοπιστικός, τεκμηριωμένος με στέρεα επιχειρηματολογία και επί της ουσίας πολιτικός

Αγαπητέ κύριε Πάγκαλε, η αιγυπτιακή μου ταπεινότης είναι της άποψης πως ο δημόσιος λόγος οφείλει να έχει ένα ηθικό έρμα, να είναι εύηχος, ειλικρινής, υπεύθυνος, κατατοπιστικός, τεκμηριωμένος με στέρεα επιχειρηματολογία και επί της ουσίας πολιτικός

Αγαπητέ κύριε Πάγκαλε,

η αιγυπτιακή μου ταπεινότης είναι της άποψης πως ο δημόσιος λόγος οφείλει να έχει ένα ηθικό έρμα, να είναι εύηχος, ειλικρινής, υπεύθυνος, κατατοπιστικός, τεκμηριωμένος με στέρεα επιχειρηματολογία και επί της ουσίας πολιτικός.
Ο ορθός λόγος παράγει στην ιδανική του μορφή παιδαγωγικά αποτελέσματα και δύναται να προκαλεί και να αντιπαλεύει την κοινωνική αφασία και την πνευματική οκνηρία παρακάμπτοντας τα ενίοτε στείρα στεγανά της πολιτικής ορθότητας, ποτέ όμως προκειμένου να εξυπηρετήσει την αυταρέσκεια του δημοσιολογούντα.


Όταν το δημόσιο πρόσωπο ασχολείται με το σύνολο της επίκαιρης ή μη θεματολογίας χωρίς να υπάρχει το απαραίτητο κάθε φορά γνωσιολογικό υπόβαθρο και κυρίως, όταν είναι κατακυριαρχημένο από μια ανεξέλεγκτη εσωτερική ψυχική ανάγκη προκειμένου να παράξει αποφθέγματα που θα χαρακτηρίζονται από μια ιδιάζουσα και αμφιλεγόμενη πρωτοτυπία, τότε νομοτελειακά το υποκείμενο καθίσταται έρμαιο της αμετροέπειάς του.


Δεν αποτελεί στόχο της επιστολής αυτής η εξιδανικευμένη αποκατάσταση της ιστορικής και πολιτικής ανθρωπογεωγραφίας της Ηράκλειας,  αλλά ούτε και κάποια εμβριθής κοινωνιολογική ανάλυση. Για τη μαρτυρική μας κωμόπολη, για τα βενιζελικά της σπίτια, για τη μαχόμενη αγορά της,  για το μεγάλο παζάρι της Παρασκευής, για τις δημόσιες υπηρεσίες, για τα εργοστάσια και τις εναπομένουσες  βιοτεχνίες, για τους συλλόγους και τους φορείς, για την εκπαίδευση, γράφουν στις εκθέσεις τους ήδη από την τρίτη δημοτικού οι μαθητές του 1ου και 2ου δημοτικού σχολείου της Ηράκλειας ( δύο δημοτικά σχολεία στο χωριό των δέκα σπιτιών;). Κάθε τόπος, κάθε πόλη, κάθε χωριό, κάθε πέτρα αυτής εδώ της πατρίδας, αλλά και όπου γης φέρει την ιστορία της, την ιστορία των ανθρώπων της, είναι ποτισμένος κάθε τόπος με αίμα και ψυχή.
Προσωπικά, εάν τύχει και βρεθώ συνδαιτυμόνας σε μια παρέα και δεν γνωρίζω πολλά για τον τόπο καταγωγής μιας καινούργιας γνωριμίας, μέμφομαι τον εαυτό μου και ντρέπομαι, διότι γνωρίζω πως η  υποτίμηση και η αδιαφορία της αφετηρίας και της γενέθλιας γης ενός ανθρώπου συνιστούν μια μορφή ενός χυδαίου ελιτισμού.


Τα προαναφερθέντα που αφορούν στα τοπωνύμια και στα λοιπά στατιστικά πληθυσμιακά δεδομένα αναφορικά με τις δηλώσεις σας, είναι μάλλον ελάσσονος σημασίας. Το μείζον είναι πως αναπαράγετε ελαφρά τη καρδία τα πλέον αναχρονιστικά και  μισαλλόδοξα στερεότυπα τόσο αβίαστα και συνοπτικά που θα σας ζήλευε ο κάθε αξιοπρεπής ακροδεξιός και φασίστας που ασφαλώς και θα υπερθεμάτιζε περιχαρής. Ο αξιακός κώδικας της σοσιαλδημοκρατίας που υποτίθεται ότι υπήρξατε  θιασώτης (;) δεν αποδέχεται τον διαχωρισμό των ανθρώπων με βάση την καταγωγή, το χρώμα (αιγυπτιακό μελαμψό, σταρένιο ή χλωμό πρόσωπο) και φυσικά θεωρεί αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών την παροχή δωρεάν δημόσιας υγείας. Εμείς, λοιπόν, ζούμε εδώ. Ζούμε όλοι μαζί. Βλάχοι, Σαρακατσάνοι, ντόπιοι, πόντιοι, ρομά, αλλοδαποί μετανάστες. Ζούμε με τα προβλήματα μας, τις ματαιώσεις και τις ελπίδες μας, τις ανασφάλειες και τα ανέξοδα όνειρα μας. Φιλοδοξία αρκετών εξ ημών αποτελεί να αποφύγουμε να εμφιλοχωρήσουν στους επιγόνους μας τοξικά συναισθήματα που απορρέουν από κάθε ρητορική μίσους (ακόμη και στην πιο ήπια εκδοχή της) που υποδαυλίζει τα πάθη.

ΥΓ1 Θα μπορούσατε με αφορμή το συμβάν στο Κ.Υ., αγαπητέ κύριε Πάγκαλε, να χρησιμοποιήσετε το δημόσιο βήμα, που ακόμα -και για ακατανόητους λόγους- σας δίδεται, προκειμένου να συνεπικουρήσετε την προσπάθεια ενίσχυσης της στελέχωσης του αστυνομικού τμήματος Ηράκλειας, ούτως ώστε να καταστεί αποτελεσματικότερη η πρόληψη και η αντιμετώπιση της παραβατικότητας της περιοχής.

ΥΓ2 Το Σάββατο βράδυ, σε έναν καλαίσθητο χώρο στην Ηράκλεια, έλαβε χώρα η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του ιατρού Χρήστου Σαμαρά, στην διάρκεια της πρώτης δημαρχιακής θητείας του οποίου κατασκευάστηκε και λειτούργησε το Κέντρο Υγείας Ηράκλειας ( 1984 ) στα πλαίσια του εθνικού προγράμματος υγείας που είχε εκπονηθεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της περιόδου εκείνης. Η επιλογή του οικοπέδου για την εγκατάσταση του Κ.Υ. στις παρυφές του “μαχαλά” έγινε επί τη βάση προφανών πρακτικών λόγων (δημοτική περιουσία) αλλά και για να αναδειχθεί ένα εμφατικό κοινωνικό και πολιτικό πρόταγμα συμπόρευσης. Και για να επανέλθω στην τέχνη, θα σας αποστείλω τα βιβλία του συγγραφέα, τα οποία θα σας παρακαλούσα να αναγνώσετε, εάν και εφόσον καταφέρετε να εξοικονομήσετε ελάχιστο χρόνο από την επίπονη και επίμονη προσπάθεια παραγωγής ακατάληπτων  ευφυολογημάτων. Ίσως τότε, μια και τα βιβλία αυτά είναι έμπλεα από τα βιώματα του συγγραφέα από τη γενέτειρα γη, να αγγίξετε λίγο την ψυχή του τόπου που ανερυθρίαστα προσβάλλατε.

ΥΓ3 Είναι προφανές πως εάν κάποιος έχει την διαστροφική συνήθεια να παρακολουθεί τις δηλώσεις σας εύκολα θα συμπεράνει πως η υστεροφημία σας είναι κάτι το οποίο δεν σας αφορά καθόλου. Ως εκ τούτου, περιμένω εναγωνίως τις επόμενες συνεντεύξεις σας όπου θα έχετε τη δυνατότητα να εκφράσετε με ενάργεια τις ριζοσπαστικές σας απόψεις σε σχέση με τους ομοφυλόφιλους, τους αλλοδαπούς, τα οικολογικά και φεμινιστικά κινήματα και πολλά άλλα. Κλείνοντας θα επαναλάβω πως εμείς ζούμε εδώ. Εσείς, αγαπητέ κύριε Πάγκαλε, πού ζείτε; Το ερώτημα είναι ρητορικό, σχεδόν μεταφυσικό.

                                               Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
                                            
                   Αλέξανδρος Σαμαράς, κάτοικος ενός εκ των δέκα σπιτιών της Ηράκλειας