Είναι κοινότοπο να υπερθεματίζεται η ανάδειξη, η ισχυροποίηση και η βελτιστοποίηση του ελληνικού Δημόσιου Σχολείου ως αντίδοτο στην πολυπρισματική κρίση που βιώνει η χώρα μας την τελευταία οχταετία. Τα ευχολόγια είναι δυστυχώς η κοινή πρακτική, ενώ οι ταγοί της χώρας μας προβάλλουν την οικονομική δυσπραγία ως τη βασική αιτία για την αδυναμία τους να συμβάλλουν καταλυτικά στην αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, ωσάν να μην έχουν ακούσει τα λόγια του Βίκτορος Ουγκώ - στη Συντακτική Συνέλευση της Γαλλίας, το 1848- που διατυμπάνιζε ότι η αμάθεια ενέχει μεγαλύτερη κίνδυνο από τη φτώχεια και πως, όταν η κρίση σφίγγει σαν μέγγενη ένα έθνος, είναι αναγκαίο να διπλασιαστούν τα ποσά που απευθύνονται στις γνώσεις και στη μόρφωση των νέων.
Έτσι, το ελληνικό Δημόσιο Σχολείο χωρίς τα απαραίτητα οικονομικά μέσα, με ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή, περικυκλωμένο από τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του κρατικού μηχανισμού, έρμαιο μικροπολιτικών και κοντόθωρων πολιτικών επιλογών, βάλλεται και απαξιώνεται, πολλές φορές και εσκεμμένα, από την κοινωνία. Οι λειτουργοί του θεωρούνται από τη μια συλλήβδην ανίκανοι, με ελλιπείς γνώσεις και αδύναμοι να μεταλαμπαδεύσουν αξίες, γνώσεις, δεξιότητες στους μαθητές τους, αλλά από την άλλη αποσιωπούνται –τυχαίο;- στατιστικά στοιχεία που καταδεικνύουν ότι οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε ποσοστά πολύ υψηλότερα από άλλους κρατικούς υπαλλήλους, είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων, επιζητούν τη διαρκή επιμόρφωσή τους και παράγουν εκπαιδευτικό έργο χωρίς την αναγκαία υλική και ηθική στήριξη από την Πολιτεία. Εφαρμόζουν δηλαδή, στην πλειονότητά τους, την αριστοτέλεια θεώρηση για την παιδεία που υπερθεμάτιζε το ρητό «ταύτην κοινήν ποιητέον», καθιστώντας τους μαθητές μη «βαναύσους», αλλά βασιζόμενοι στο φιλότιμο, στην υπευθυνότητα και στην υψηλή αίσθηση του καθήκοντος προσφέρουν αφειδώλευτα ό,τι μπορούν.
Στο πλαίσιο αυτό τα Σχολεία μέσα στην πόλη μας διακονούν την εκπαίδευση, αποβλέπουν στην υλοποίηση των γνωστικών και ψυχοκινητικών στόχων και επιδιώκουν την ευρύτερη καλλιέργεια των μαθητών τους . Η διαπίστωση αυτή δεν απορρέει μόνο από τις επιδόσεις των μαθητών τους στις Πανελλήνιες Εξετάσεις ( το ποσοστό των επιτυχόντων μαθητών και οι πρωτιές σε περιζήτητες σχολές είναι αδιάψευστα στοιχεία), αλλά και από τη επιτυχή συμμετοχή σε επιστημονικούς, καλλιτεχνικούς και αθλητικούς διαγωνισμούς, τη διοργάνωση ποικίλων εκδηλώσεων και την υλοποίηση του «ανοιχτού Σχολείου στην κοινωνία».
Η εμπειρία μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όπου υπηρετώ τη Δημόσια Εκπαίδευση στο 4ο Γενικό Λύκειο Σερρών, επιβεβαιώνει την παραπάνω διαπίστωση, καθώς η συγκεκριμένη Σχολική Μονάδα υλοποιεί καινοτόμες δράσεις, είναι ένας οργανισμός που απάδει των συνηθισμένων γραφειοκρατικών αγκυλώσεων και επιδιώκει να καλλιεργήσει τις ποικίλες δεξιότητες των μαθητών. Αν θελήσει κάποιος να σταχυολογήσει κάποιες ενδεικτικές δράσεις/χαρακτηριστικά του 4ου Γενικού Λυκείου, θα επισήμανε:
Ø Τη λειτουργία ασύγχρονης ψηφιακής μορφής εκπαίδευσης σε πολλά μαθήματα με τη χρήσηεκπαιδευτικού λογισμικού.
Ø Τη δυνατότητα της άμεσης ενημέρωσης - μαθητών και γονέων-, μέσω διαδικτύου και προσωπικών κωδικών,αναφορικά μετις επείγουσες ανακοινώσεις, τις απουσίες, τους βαθμούς και γενικότερα την καθημερινότητα του Σχολείου.
Ø Την οργάνωση και παρουσίαση υψηλών προδιαγραφών θεατρικών παραστάσεων από μαθητές, τη συγκρότηση ομάδων για δημιουργία ψηφιακών ραδιοφωνικών εκπομπών και εφημερίδας και την ανάδειξη της οικολογικής ευαισθησίας μέσω πολλών δράσεων.
Ø Την υλοποίηση εκπαιδευτικών επισκέψεων στο εξωτερικό ( Cern, Milano, Geneva) και την αδελφοποίηση με σχολικές μονάδες του εξωτερικού ( με το LyceoScientificoAssisi/Italy και με το LinguisticGymnasiumLviv/Ukraine), προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα βιωματικήςπροσέγγισης της κοινωνικής, επιστημονικής και εκπαιδευτικής ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Ø Τη διεξαγωγή επιστημονικών ημερίδων από εγκεκριμένους φορείς για την ενημέρωση των μαθητών και την ενδοσχολική επιμόρφωση του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Ø Την εμπέδωση ενός υγιούς σχολικού κλίματος με την καλλιέργεια της συλλογικότητας, της ατομικής ευθύνης και της υπευθυνότητας και της αγαστής συνεργασίας με το Σύλλογο Γονέων.
Δημήτριος Κ. Χατζηπαναγιώτου,
ΠΕ02, M.Sc., M.A., Υποδιευθυντής 4ου ΓΕΛ Σερρών.
