Τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να πιστοποιήσει εκατοντάδες φοιτητές που πέρασαν από τα θρανία του. Για να το πω πιο σωστά πιστοποίησε εκατοντάδες και έδωσε σίγουρη δουλειά σε δεκάδες. Ο λόγος για το Δημόσιο ΙΕΚ, το οποίο κάποιοι θεωρούν «παραπαίδι»…

Κανένας γονιός, ή τουλάχιστον κανένας γονιός δεν θα προτιμούσε το παιδί του να πάει στο ΙΕΚ σπουδάζοντας για δύο χρόνια ανελλιπώς με σκοπό να πάρει ένα χαρτί πιστοποίησης που αν δεν του απέφερε σίγουρη δουλειά, τουλάχιστον θα του έδινε ένα χαρτί με το οποίο θα αναζητούσε την τύχη του, αντί να προτιμήσει ένα ΑΕΙ σε κάποια πόλη της Ελλάδας. Το ζήτημα όμως που έγκειται εδώ δεν είναι η σύγκριση μεταξύ ΙΕΚ και ΑΕΙ, αλλά κατά πόσο σημαντική είναι η θέση του ΙΕΚ στην δημόσια εκπαίδευση και κατά πόσο αυτή υποβαθμίζεται από το σύνολο των πολιτών.

Αρχικά το ΙΕΚ θεωρείται μεταλυκειακή εκπαίδευση. Πρόκειται δηλαδή για ένα «κλικ» πάνω από το λύκειο και δυο-τρία «κλικ» κάτω από το ΑΕΙ. Η δομή λειτουργίας του είναι σταθερή, αν εξαιρέσει κανείς τις ειδικότητες που μπορεί να αλλάζουν συχνά, ανάλογα με τη ζήτηση της κάθε εποχής. Ειδικότητες όπως η Αθλητική Δημοσιογραφία δεν δημιουργείται συχνά, ενώ αντίθετα ειδικότητες όπως του μάγειρα ή του ζαχαροπλάστη γίνονται ξανά και ξανά με πλήρη τμήματα σε όλα τα ιδρύματα. Ποια είναι όμως τα αρνητικά και ποια τα θετικά στην εκπαίδευση στο ΙΕΚ και πώς αυτό μπορεί να αναβαθμιστεί;

Η αρχή γίνεται με τα θετικά. Οι ειδικότητες που δημιουργούνται, δημιουργούνται ανάλογα με τη ζήτηση της εποχής, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Τα τελευταία χρόνια, με την Ελλάδα να περνά δύσκολα οικονομικά χρόνια, ο τουρισμός είναι η μεγαλύτερη αναλαμπή σε ένα κατά τα’ άλλα σκοτεινό μέλλον. Ως εκ τούτου πολλοί νέοι αναζητούν την τύχη τους σε κάποιο νησί ή τουριστικό θέρετρο όπου και θα πραγματοποιήσουν την πρακτική τους άσκηση, αλλά και θα αποκτήσουν έναν αρκετά σίγουρο εισόδημα, δουλεύοντας ως εποχιακοί. Έτσι λοιπόν την τιμητική τους έχουν οι μάγειρες και οι ζαχαροπλάστες και γι’ αυτό το λόγο οι αιτήσεις είναι πολλές και οι αίθουσες πλήρως γεμάτες. Αυτό βέβαια για τα αγόρια. Για τα κορίτσια αντίστοιχο τμήμα που μπορεί να επιφέρει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό είναι αυτό της Αισθητικής. Επικαλούμαι και πάλι τα δύσκολα οικονομικά χρόνια, αλλά αυτό δεν φαίνεται να πτοεί τις γυναίκες που επιμελούνται τακτικά την εμφάνιση τους.

Ακόμη ένα θετικό που βρίσκει κανείς στα ΙΕΚ είναι το μεγάλο ποσοστό πρακτικής απέναντι στη θεωρία. Σε αντίθεση με το ΑΕΙ που σου προσφέρει ακαδημαϊκή και θεωρητική γνώση ενός αντικειμένου, το ΙΕΚ «έρχεται» ουσιαστικά να «βάλει» τους σπουδαστές βαθιά στο αντικείμενο με δράση στην πράξη. Αυτό μπορεί να γίνει με μαγείρεμα για τους μάγειρες ή με μία επίσκεψη σε ξενοδοχείο για τους σπουδαστές των Τουριστικών. Επισκέψεις σε τυροκομεία και παρασκευή τυριού για τους  σπουδαστές της Τυροκομίας  και παροχή πρώτων βοηθειών σε κούκλες για τους μαθητές του Νοσηλευτικού τμήματος.

Από την άλλη όμως υπάρχουν και αρνητικά στοιχεία που δρουν ανασταλτικά στους μαθητές ή ενήλικες που θέλουν να το παρακολουθήσουν. Το πρώτο και φλέγον ζήτημα είναι η πλήρης ανυπαρξία ύλης. Τα περισσότερα μαθήματα, για να μην πω όλα, διδάσκονται κατά κύριο λόγο σε ένα πρόγραμμα κατάρτισης φτιαγμένο από τον ίδιο τον καθηγητή και όχι από μία λίστα που έρχεται απευθείας από το Υπουργείο. Ως εκ τούτου πολλά συναφή αντικείμενα μπορεί να μπερδεύονται, με τους καθηγητές να αναφέρουν κοινά πράγματα, συγχύζοντας με αυτό τον τρόπο τους σπουδαστές. Να διευκρινίσω σε αυτό το σημείο ότι το επίπεδο διδασκαλίας είναι υψηλό στις περισσότερες περιπτώσεις με τους καθηγητές να έχουν και πείρα και γνώση πάνω στο αντικείμενο.

Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό θέμα που αποτελεί τροχοπέδη στους σπουδαστές είναι το ζήτημα των απουσιών. Αυστηρότατο σύστημα απουσιών σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο δεν αποτελεί μέρος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, «εγκλωβίζει» τους φοιτητές σε ένα πολύ μικρό αριθμό απουσιών, δικαιολογώντας σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις κάποιες από αυτές. Με αυτό τον τρόπο ένας σπουδαστής μπορεί να «χάσει» το εξάμηνο, περιμένοντας να το παρακολουθήσει την επόμενη φορά που θα γίνει η ειδικότητα, η οποία μπορεί να μη γίνει και ποτέ.

Η ζωή στο ΔΙΕΚ είναι όμορφη. Εκατοντάδες σπουδαστές ζητούν ένα χαρτί που θα τους βοηθήσει στην επαγγελματική τους αποκατάσταση, ή απλά θα ενισχύσει το βιογραφικό τους. Το θέμα είναι ότι το υπάρχον σύστημα δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε τους φοιτητές, ούτε τους διδάσκοντες. Τους μεν με το αυστηρότατο σύστημα απουσιών, τους δε με το ελλιπέστατο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Αν τα πράγματα βοηθηθούν από το Υπουργείο μπορούν να γίνουν πολύ καλύτερα, μετατρέποντας το ΙΕΚ σε μία συνεχή μηχανή παραγωγής μελλοντικών εργαζομένων. Αν…