ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΒΖ-ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ του ΠΑΣΧΆΛΗ Θ. ΤΟΣΙΟΥ

Η ΕΒΖ προχωράει σε πώληση των εργοστασίων που κατέχει στην Σερβία για να μπορέσει να εξοφλήσει μερικώς δάνεια προς την Πειραιώς.Μία κίνηση που χαρακτηρίζεται αναγκαία, αλλά θεωρώ  ότι αποτελεί την αρχή του τέλους της Βιομηχανίας για δύο απλούς λόγους.  

Η ΕΒΖ προχωράει σε πώληση των εργοστασίων που κατέχει στην Σερβία για να μπορέσει να εξοφλήσει μερικώς δάνεια προς την Πειραιώς.Μία κίνηση που χαρακτηρίζεται αναγκαία, αλλά θεωρώ  ότι αποτελεί την αρχή του τέλους της Βιομηχανίας για δύο απλούς λόγους.  

Η ΕΒΖ προχωράει σε πώληση των εργοστασίων που κατέχει στην Σερβία για να μπορέσει να εξοφλήσει μερικώς δάνεια προς την Πειραιώς.

 

Μία κίνηση που χαρακτηρίζεται αναγκαία, αλλά θεωρούμε ότι αποτελεί την αρχή του τέλους της Βιομηχανίας για δύο απλούς λόγους.

 

Καταρχήν το κόστος παραγωγής στη Σερβία είναι περίπου στα 400€ ανά τόνο και φέτος οι τιμές πώλησης είναι λίγο πάνω στα 500€ ανά τόνο. Αυτό από μόνο του, σημαίνει ότι τα εργοστάσια της Σερβίας ήταν τα μόνα που μπορούσαν να δώσουν την ρευστότητα που χρειάζεται η ΕΒΖ, μέχρι να μπει σε μία σοβαρή σειρά το Ελληνικό της τμήμα. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, σημειώνουμε ότι το κόστος παραγωγής στα Ελληνικά εργοστάσια της ΕΒΖ είναι περίπου 900€ ανά τόνο!!

 

Επίσης η διοίκηση της ΕΒΖ , το υπουργείο και οι φορείς που εμπλέκονται, δεν έχουν ακόμα παρουσιάσει ένα σχέδιο σοβαρό εξυγίανσης, που να δίνει την ελπίδα ότι μπορεί να σταθεί η βιομηχανία με τα εργοστάσιά της στην Ελλάδα αυτόνομα και ανταγωνιστικά.

 


 Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να σταθούμε, ώστε να ελπίζουμε ότι το εργοστάσιο των Σερρών, θα μπορέσει να επιστρέψει σε παραγωγική διαδικασία.