Οι Ευρωπαίοι συνεχίζουν να μεταχειρίζονται την Ελλάδα με τιμωρητική εμπάθεια, πράγμα που η κυβέρνηση δείχνει, να αιφνιδιάζεται για μια ακόμα φορά. Στην Ουάσιγκτον στήθηκε ένα εκβιαστικό σενάριο, αποτέλεσμα των διεργασιών Σόιμπλε – Λαγκάρντ. Το πρόγραμμα του 3ου μνημονίου περιλαμβάνει μέτρα 5,4 δισ. ευρώ και πάνω σ’ αυτό επικεντρώνονται οι διαβουλεύσεις για την αξιολόγηση. Επειδή οι πιστωτές υπέθεσαν, ότι το πρόγραμμα μέχρι το 2018 δεν θα επραγματοποιείτο, έβαλαν στο τραπέζι πρόσθετα μέτρα εν αναμονή, ως ρήτρα εγγύησης εκ 3,6 δισ. ευρώ, το 1,5% του Α.Ε.Π., ώστε, αν πέσουμε έξω, να είναι προαποφασισμένη η αντιμετώπιση της υστέρησης. Έτσι διαδίδεται.
Ο Σόιμπλε, που οι σχέσεις του με τη Μέρκελ δεν είναι τόσο αγαστές και που είχε δηλώσει, για να συσκοτίσει τα πράγματα, ότι τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ είναι αρκετά και δεν θ’ απαιτηθούν συμπληρωματικά, ανέκρουσε πρύμνα. Το απέδειξε με τον Τόμας Βίζερ, πρόεδρο του Γιουρογόρκινγκ γκρουπ, το alter ego του, που ήταν παρών στην Ουάσιγκτον και συμφώνησε με το Δ.Ν.Τ. Το ταμείο επιμένει ότι το πρόγραμμα με τα 5,4 δισ. ευρώ δεν περπατά και απαιτούνται κι άλλα μέτρα 3,6 δισ. ευρώ. Λένε ότι αφού δεν μπορείτε να πιάσετε τα 5,4 δισ. πάρτε κι άλλα 3,6. Παραλογισμός για τον οποίον αντέδρασε ο Μοσκοβισί.
Στην Ευρώπη είχαν κάπως ησυχάσει για την Ελλάδα με τη συμφωνία, όπως είχε κλείσει το περασμένο καλοκαίρι, παρά τις αντιδράσεις του Δ.Ν.Τ. Το Δ.Ν.Τ. φαίνεται, πως έχει λόγους εκβιάζοντας την Ελλάδα, να εκβιάζει και την Ευρώπη. Τούτο είχε κάποια σχέση με όσα διέρρευσαν απ’ την επικοινωνία Τόμσεν – Βελκουλέσκου. Μπροστά στο τεράστιο πρόβλημα, τι θα γίνει με το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου, να αποχωρήσει ή όχι η Βρετανία απ’ την Ε.Ε. το δικό μας ζήτημα είναι μικρής εντάσεως. Παρά ταύτα δεν θέλουν, να μείνει ανοιχτό, μήπως επιδεινώσει την κατάσταση, γι’ αυτό προσπαθούν να κλείσουν την αξιολόγηση. Εκβιαζόμενοι απ’ το Δ.Ν.Τ. εκβιάζουν εμάς μέχρι και την τελευταία στιγμή, για να επιβάλλουν, όσα μέτρα μπορούν περισσότερα.
Επέστρεψε ο κ. Τσακαλώτος απ’ την Ουάσιγκτον φέροντας στην επιφάνεια τη ρήτρα του Δ.Ν.Τ. για την αξιολόγηση. Η κυβερνητική εκπρόσωπος δήλωσε, ότι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι συμφωνήθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Οι δανειστές λένε, ότι η ρήτρα είναι συμφωνημένη. Αν είναι έτσι προς τι ο αιφνιδιασμός του κ. Τσακαλώτου στην Ουάσιγκτον; Το ερώτημα είναι μήπως τα συμφωνηθέντα μέτρα ήσαν λιγότερα από 3,6 δισ. ευρώ. Τότε θα είναι δύσκολο, να τα αποδεχθεί ο κ. Τσίπρας κι έτσι η υπογραφή της αξιολόγησης θα κρέμεται στον αέρα.
Το αντικείμενο της συζήτησης Ολάντ – Τσίπρα εστιάστηκε πάνω στο ενδεχόμενο πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα. Και τούτο έγινε για να τ’ ακούσουν, όχι μόνον οι Ευρωπαίοι, αλλά και όλοι στην Κουμουνδούρου. Ο κ. Τσίπρας είχε πείσει τους πιστωτές Ευρωπαίους, να τον εμπιστευθούν, ότι αν και δύσκολα, θα πιάσει τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ και να μην του βάλουν άλλα. Τώρα αν αυτοί ταυτίζονται με το Δ.Ν.Τ. και ο πρωθυπουργός κάνει στροφή, οι βουλευτές θ’ αντιδράσουν. Αναφέρθηκε στα περί αστάθειας έχοντας κατά νου το προηγούμενο Λαφαζάνη, όπου οι προσκείμενοι σ’ αυτόν έλεγαν, ότι θα ψηφίσουν τα μέτρα, δεν τα ψήφισαν κι έγινε η διάσπαση.
Δεν ξεχνάμε και την ανακοίνωση της ομάδας των “53+” της οποίας ως επικεφαλής φέρεται ο κ. Τσακαλώτος, ότι «αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί απ’ τους δανειστές προτιμάμε να πέσουμε. Αντιστεκόμαστε ηρωικά και όχι ταπεινωτικά». Ο κ. Τσακαλώτος, όταν από καιρό έλεγε ότι αν περάσουμε τον Μάιο και δεν έχει κλείσει η αξιολόγηση, τότε είναι που “καήκαμε”, ήξερε ότι Ιούνιο – Ιούλιο θέλουμε 10 δισ. ευρώ για τοκοχρεολύσια, δόσεις και έντοκα γραμμάτια που δεν τα ’χουμε.
Μέρες, που έρχονται, θα βρεθούμε επί ξύλου κρεμάμενοι!