Κάτι πολύ όμορφο σχεδιάζεται στην πλατεία Κρονίου​.​

 Η ιστορία του «Κρονίου»

Το χειμερινό σινεμά της πόλης των Σερρών χτίστηκε το 1936 από τ​ον​ Περιστέρη Κοστόπουλο. Το «Κρόνιο» – τόσο το καφενείο όσο και το κτήριο του ​Κ​ινηματογράφου – υπήρξαν χώροι ιδιαίτερα αγαπητοί σε πολλές γενιές Σερραίων και σαν τέτοιοι θα πρέπει να κρατηθούν ως έχουνε. Εξάλλου δεν είναι και πολλοί όσοι εξακολουθούν να διατηρούν το χρώμα τους μέσα σ’αυτόν τον κυκεώνα τσιμέντου και της καθημερινής αισθητικής μας δοκιμασίας .

Το 1920 θα περιέλθει στα χέρια του Περιστέρη Κωστόπουλου  που θα διαμορφώσει και τον διπλανό χώρο σε καλοκαιρινό καφενείο. 

 Στους μήνες του καλοκαιριού πρόσθετε μια οθόνη, τοποθετούσε μια μηχανή προβολής και με την συνοδεία πολλές φορές και ζωντανής μουσικής από την ορχήστρα του καλοκαιρινού καφενείου, ο χώρος λειτούργησε  ως ομώνυμος κινηματογράφος. Εκεί που τέλειωνε το καφενείο και άρχιζε η μάντρα περίφραξης, ο ιδιοκτήτης του έστησε μία υπαίθρια θεατρική σκηνή, που την άφησε στην αρχή μ το όνομα του καφενείου, «Κρόνιο» και στη συνέχεια όλα μαζί: θερινό καφενείο, κινηματογράφος και θεατρική σκηνή, τα ονόμασε «Κήπος Ομόνοιας».

Σ’ αυτήν την υπαίθρια σκηνή, με καθίσματα που πρόσθεταν και αφαιρούσαν κάθε τόσο από το διπλανό καφενείο , παίζονταν οι πρώτες , μετά τη Μικρασιατική καταστροφή , θεατρικές παραστάσεις εφ’ όσον το επέτρεπε ο καιρός , κι αν οι καιρικές συνθήκες χαλούσαν ή ήταν χειμώνας , τότε οι παραστάσεις μεταφέρονταν ή ξεκινούσαν από την αρχή στο διπλανό καφενείο. 

Το 2009 το κτήριο θα βρεθεί μία ανάσα πριν από την κατεδάφιση ωστόσο χάρις την μαζική επέμβαση προσωπικοτήτων από τον πολιτικό και πνευματικό χώρο όπως ο διάσημος σκηνοθέτης  Θόδωρος Αγγελόπουλος θα σωθεί τελικά.